Σε ποίο σημείο ενός προσώπου νομίζεται ότι εστιάζουμε, όταν εξετάζουμε αν μας είναι γνωστό ή άγνωστο; Όχι στα μάτια, όπως πολλοί θα περιμένατα, αλλά στη μύτη!
Αυτό υποστηρίζουν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της California, San Diego, οι οποίοι παρουσιάσαν στους συμμετέχοντες της έρευνάς τους πρόσωπα στην οθόνη ηλεκτρονικού υπολογιστή, ενώ ταυτόχρονα παρακολουθούσαν τις κινήσεις των ματιών τους. Οι περισσότεροι πρώτα κοιτούσαν την αριστερή πλευρά της μύτης, μετά το κέντρο της και έπειτα τα μάτια! Η πρώτη τους ματιά (στα αριστερά της μύτης) ήταν αρκετή για να αναγνωρίσουν το πρόσωπο τις μισές φορές, η δεύτερη (στο κέντρο της μύτης) οδηγούσε στην ακριβή αναγνώριση των προσώπων τις περισσότερες φορές, ενώ η τρίτη (μάτια) δεν ήταν αποτελεσματική. Οι επιστήμονες που διεξήγαγαν την έρευνα υποθέτουν ότι εστιάζοντας στο κέντρο του προσώπου, αντιλαμβανόμαστε αρκετές πληροφορίες για το σύνολο του και μπορούμε να το αναγνωρίσουμε με επιτυχία.
Διαβάζοντας σε σύγχρονα επιστημονικά περιοδικά για τα γονίδια που καθορίζουν το μεγαλυτερο μέρος της συμπεριφοράς μας και βλέποντας τους ειδικούς να κλείνουν το μάτι υπέρ της "φύσης" στο περίφημο ερώτημα "nature - nurture" ο τρομερός John Cleese έφτιαξε το podcast που θα δείτε στη συνέχεια. Με την ευκαιρία να σας ενημερώσω ότι ο πρώην Python έχει και λογαριασμό στο Twitter και blog.Αν και 69 χρονών, δεν έχει χάσει καθόλου το χαρακτηριστικό χιούμορ του. Enjoy!.
Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Jeff Hawkins"On Intelligence". Ο Hawkins είναι γνωστός κυρίως ως εφευρέτης του Palm Pilot (PDA). Το πραγματικό του πάθος όμως φαίνεται ότι είναι οι νευροεπιστήμες.
Το "On Intelligence" είναι το πρώτο του βιβλίο, το οποίο επιχειρεί να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα σχετικά με τη νοημοσύνη και τη σκέψη. Με λίγα λόγια, ο Hawkins θεωρεί ότι η βάση της ανθρώπινης νοημοσύνης είναι η ικανότητα προβλέψεων μέσα από συγκεκριμένα patterns. Ο Αμερικάνος συγγραφέας τολμά να αμφισβητήσει το κυρίαρχο ρεύμα στη σύγχρονη νευροεπιστήμη προβάλλοντας ενδιαφέροντα και άξια περαιτέρω διερεύνησης ερωτήματα. Ο λάθος τρόπος αντίληψης της νοημοσύνης είναι για τον συγγραφέα ο λόγος που δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να δημιουργήσουμε πραγματικά "έξυπνες" μηχανές...
Δείτε το παρακάτω βίντεο από την ομιλία του Hawkins στο TED για να μάθετε περισσότερα:
Επηρεάζει η μόλυνση του περιβάλλοντος τις γνωστικές ικανότητές μας; Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε παιδιά και ζώα στο Μεξικό η απάντηση είναι θετική. Όπως φαίνεται το μολυσμένο περιβάλλον δεν προκαλεί μόνο καρδιολογικά και πνευμονολογικά προβλήματα αλλά επηρέαζει σημαντικά τη νευρολογική και την ψυχολογική ανάπτυξη των παιδιών! Διαβάστε σχετικά με την έρευνα στα παρακάτω links: NIHS PubMed Science Direct
Έλλειψη ύπνου και ψευδείς μνήμες
Άσχημα νέα για όσους κοιμούνται λίγες ώρες και στερούνται ύπνο.. Επιστήμονες στην Ελβετία και τη Γερμανία συνέδεσαν τη δημιουργία ψευδών αναμνήσεων με την έλλειψη ύπνου. Αντίθετα, ο ύπνος αμέσως μετά την εκμάθηση νέου υλικού φαίνεται ότι έχει βοηθά στην αποθήκευση των πληροφοριών στην μακρόχρονη μνήμη και αποτρέπει τη δημιουργία ψεύτικων μνημών. Το αποτέλεσμα της έλλειψης ύπνου στη μνήμη σχεδόν εξαφανίζεται όταν στα αντικείμενα χορηγηθεί καφεΐνη. Αυτό φανερώνει κάποια σχέση ανάμεσα στα συστήματα νευροδιαβίβασης αδενοσίνης και στη δημιουργία ψευδών μνημονικών ιχνών. Την επόμενη φορά που θα θέλετε να μείνετε ξύπνιοι το βράδυ διαβάζοντας για τις εξετάσεις, μην ξεχάσετε το πρωί πριν δώσετε το μάθημα να πάρετε μια γερή δόση καφεΐνης! Links: PloSONE Cognitive Daily
Οι κίνδυνοι της Heavy Metal!
Ας κλείσω με μια αστεία αλλά ενδιαφέρουσα έρευνα. Σύμφωνα με μια ομάδα Αυστραλών επιστημόνων το head banging που είναι πολύ συνηθισμένο στους κύκλους των οπαδών metal και hard rock συγκροτημάτων μπορεί να προκαλέσει σοβαρούς τραυματισμούς στο κεφάλι και στον αυχένα!!! Διαβάστε περισσότερα για τη συγκεκριμένη έρευνα στα παρακάτω links: BMJ Mind Hacks
Καλές γιορτές σε θρησκευόμενους, αγνωστικιστές και άθεους (γιατί να μη γιορτάζουμε κι εμείς; Η παράδοση έχει.. πλάκα!). Θα επανέλθω με εορταστικό post τις επόμενες μέρες!
Το σύνδρομο Capgras ή παραίσθηση Capgras είναι μια από τις πιο παράξενες γνωστές διαταραχές. Οι ασθενείς που έχουν το συγκεκριμένο σύνδρομο πιστεύουν ότι τα κοντινά τους πρόσωπα δεν είναι αυτά που ήταν και ότι έχουν αντικατασταθεί από απατεώνες ή κλώνους! Το σύνδρομο Capgras είναι πιο συνηθισμένο σε άτομα με ψύχωση (σχιζοφρένεια), αλλά μπορεί να είναι αποτέλεσμα εγκεφαλικού τραύματος ή άνοιας. Ο πρώτος που περιέγραψε το σύνδρομο αυτό και του έδωσε και το όνομά του ήταν ο Γάλλος ψυχίατρος Joseph Capgras (1873-1950) μαζί με τον συνάδελφό του Reboul-Lachaux το 1923.
Αιτίες: Οι αρχικές υποθέσεις των επιστημόνων συσχέτιζαν το σύνδρομο Capgras με την προσωποαγνωσία. Η ανακάλυψη όμως της ύπαρξης δύο οδών αναγνώρισης των προσώπων (μιας συνειδητής και μιας υποσυνείδητης) η κατάσταση άλλαξε. Το 1990 οι ψυχολόγοι Hadyn Ellis και Andy Young υπέθεσαν ότι στην παραίσθηση Capgras συμβαίνει το αντίθετο από αυτό που συναντάμε στην προσωπαγνωσία. Τα άτομα μπορούν συνειδητά να αναγνωρίζουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, αλλά η αναγνώριση αυτή δε συνοδεύεται με τις αναμενόμενες σωματικές και συναισθηματικές αντιδράσεις. Έτσι ενώ αναγνωρίζουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα αισθάνονται ότι κάτι δεν είναι φυσιολογικό και καταλήγουν να έχουν τη συγκεκριμένη πεποίθηση.Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξαν εκείνη την περίοδο και οι William Hirstein και Vilayanur S. Ramachandran. Ο Ramachandran προχώρησε μάλιστα την υπόθεση και θεώρησε ότι το σύνδρομο Capgras είναι το αποτέλεσμα της αποσύνδεσης του μετωπιαίου λοβού, όπου πραγματοποιείται η αναγνώριση των προσώπων και του μεταιχμιακού συστήματος που έχει σχέση με τα συναισθήματα.
Η οπτική απάτη της "spinning dancer" είναι αρκετά δημοφιλής το τελευταίο διάστημα στο διαδίκτυο. Διάφοροι έσπευσαν να χρησιμοποιήσουν το συγκεκριμένο illusion σε δήθεν επιστημονικά παιχνίδια που διαπιστώνουν αν χρησιμοποιεί κανείς περισσότερο το αριστερό ή το δεξιό ημισφαίριο του εγκεφάλου του ανάλογα με την κατεύθυνση που βλέπει να γυρίζει η "χορεύτρια". Η οπτική απάτη αυτή δημιουργήθηκε από τον Ιαπωνέζο web designer Nobuyuki Kayahara. Αυτό που κάνει τη συγκεκριμένη "απάτη" ενδιαφέρουσα είναι το γεγονός ότι ανάλογα με την οπτική του παρατηρητή η φορά της κίνησης της "χορεύτριας" αλλάζει!
Στο επιστημονικό blog cognitive daily - που είναι αφιερωμένο κυρίως στην γνωσιακή ψυχολογία - έκαναν μια σχετική έρευνα πάνω στην αντίληψη των αναγνωστών της "spinning dancer". Η πλειοψηφία φαίνεται να αντιλαμβάνεται την χορεύτρια να κινείται δεξιόστροφα. Μόνο το 30% αντιλαμβάνεται την κίνηση σαν δεξιόστροφη. Οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντας στη σύντομη έρευνα φαίνεται ότι μπορούσαν να αλλάξουν τη φορά της κίνησης του αντικειμένου. Μπορείτε να δοκιμάσετε και εσείς απλά προσπαθώντας να φανταστείτε την χορεύτρια να περιστρέφεται από την αντίθετη πλευρά ή επικεντρώνοντας την προσοχή σας σε μια λεπτομέρεια της εικόνας.Για περισσότερες πληροφορίες: wiki The Spinning Dancer's Mistery Cognitive Daily
Σε ποίο σημείο ενός προσώπου νομίζεται ότι εστιάζουμε, όταν εξετάζουμε αν μας είναι γνωστό ή άγνωστο; Όχι στα μάτια, όπως πολλοί θα περιμένατα, αλλά στη μύτη! 
Αναρτήσεις
